این شهر یکی از کهن­ترین مراکز تاسیس کارگاه­های بزرگ قالی­بافی در ایران است.

خامه مورد استفاده در این فرش از ظریف­ترین نوع پشم – که کرک نامیده می­شود- تهیه شده است و استفاده از ابریشم در فرش اصفهان بسیار متداول است و بافت فرش­های گل ابریشم، تمام ابریشم و چله ابریشم و … در بین تولیدات این دیار سهم قابل توجهی دارد.

جنس پودهای مورد استفاده در قالی اصفهان اغلب پنبه­ای است و چله قالی اصفهان معمولا ابریشم و سفید رنگ است و شیرازه قالی همراه بافت پیچیده می­شود. فرش اصفهان به شیوه لول­باف و ب گره فارسی و دو پود و در هر رج بافته می شود.

یکی از معروف­ترین و متداول­ترین طرح­های فرش اصفهان، طرح لچک ترنج است که ترنج شاه­عباسی و اسلیمی در فرش­بافی اصفهان بسیار مورد توجه است.

از دیگر طرح­ها می توان به طرح ترنجی افشان و ظل السطان، دسته­گلی و شکارگاه اشاره کرد. طرح گنبد اصفهان که برگرفته از بناهای به یادگاره مانده از زمان صفوی است بسیار مورد توجه است که امروزه در دیگر مناطق قالی­بافی هم از آن استفاده می­کنند.

در نقش­پردازی فرش اصفهان طرح­های اسلیمی، برگ مویی، بوته، نقوش حیوانی و همراه با رنگ آمیزی سبز و طلایی، کرم و … منظره زیبایی از فرش اصفهان نشان می دهد.

ویژگی­های کلّی طرح و رنگ قالی اصفهان:

گره فارسی؛

ابریشم به عنوان چله به رنگ سفید؛

پود پنبه ای:

نازک به رنگ کرم یا آبی؛

ضخیم به رنگ سفید یا آبی؛

رج­شمار بین ۵۵ تا۷۰

رنگ: آبی، کرم، لاکی، سورمه ای، بژ، مسی، خاکی همراه با سبز و طلایی و عنابی

نقش­ها:

لچک و ترنج، اسلیمی، گل فرنگ، شکارگاه و…

در گلیم بافی اول و آخر قالی را با پودهایی رنگی می آرایند که به آن ملیله می گویند.

بیشتر تولیدات اصفهان بسیار ظریف و با کیفیت بوده و در اندازه­های مختلف به­ویژه ذرع­ونیم، پرده­ای و قالی های شش و نه­متری بافته می­شوند.