گونه‌ای قالی ایرانی از خطه آذربایجان است که قدمتی تاریخی دارد.

فرش هریس نه به خاطر دوام و زیبایی بلکه به خاطر داستان‌های واقعی که در دل تک­تک نقشه‌های آن خوابیده است شهرت جهانی دارد.

با اندکی تامل می‌توان دریافت که طولانی بودن سرما در هریس از دلایل مهم گرایش اهالی منطقه به قالی بافیست و همچنین درشت بافت بودن یا پرگوشت چیدن قالی نیز به خاطر استفاده از یک زیرانداز گرم‌کننده ‌است. این قالی با بهره­گیری از پشم گوسفندی در بافت برای بدن انسان مفید است. همچنین برای گرم نگه داشتن و بهبود بیماری‌هایی چون رماتیسم کاربرد دارد.

فرش هریس از کیفیت بالایی هم در طرح و هم در رنگ­آمیزی دارد. گفتنی است رنگ­های گیاهی در فرش هریس مورد استفاده قرار می­گیرد.

کاربرد خطوط هندسی و شکسته در طرح‌ها نیز ناشی از باورها و محیط کوهستانی زندگی در این مناطق است. اساطیر و پوشش گیاهی خاص منطقه که سازگاری با سرمای هریس نیز دارد، الهام­بخش اصلی طراحان و بافندگان است. طراح یا بافنده قالی هریس با ترسیم و بافت شکل گیاهان منطقه به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه این نقوش گیاهی را استلیزه کرده و با مکنونات قلبی و اساطیر و باورهای خود آمیخته و بر تار و پود قالی آورده که از این طریق همت، هوشیاری و آراستگی ظاهر و باطن و تاریخ و تمدن خود را به بیننده این قالی نشان دهد.

در قالی‌های هریس می‌توان هم کنتراست از حیث تیره و روشن را دید و هم کنتراست از حیث ریتم‌های متنوع رنگی و هم­چنین کنتراست در نقش‌های ریز و درشت. این فرش مورد علاقه‌ی طراحان برای چیدمان فضاهای داخلی مدرن است.

نقشه فرش هریس عمدتاً حول یک ترنج مرکزی بزرگ سامان می‌گیرد، البته این فرش بدون ترنج نیز بافته می‌شود.